O brončano zvono rosno jutro tuče,
Budi Majku Bola sa Kamenitih Vrati.
Pometači idu ko umorni sati
I tragove brišu od noći i od juče.
Sad će Sveti Marko sa kupole zvati
Zlatarevo zlato s golubom što guče.
Živa vrapčad burno i grlato se jati,
Čokolin sa Griča plaćen korak vuče.
Preplašene sjene prhnuše ko laste.
Tramovi se tresu. Sva se svjetla gase,
Pa se jutro ruši niz hladne talase.
O krovove pljušte kiše ružičaste –
Kao slavni dani što ih August Prvi
Zapisao u znamen zagrebačke krvi.
Nikola Polić, 1920.
